16 Van Cort Rozijn
[Commentaar]
‘Cort Rozijn, wel lieve neve,
Ghi zijt seer stout ende onversaecht,
Ghi sult rijden van stede tot stede,
Van Vlaenderen make ick u ruwaert.’
‘Grave van Vlaender, des doe ick noode,
Ick sie so noode mijn ongevoech,
Ick leve so noode bi quaden ase
Want selve hebbe ick goets genoech.’
‘Cort Rozijn, u spitighe woorden
En sullen u niet te goede vergaen.
Al voor dat huys van Repremonde
Sal ick u doen u hooft afslaen!’
‘Grave van Vlaender, ghi hebt een dochter,
Si thoont mi so heren ghelaet.
Daer sal ick noch eenen nacht bi slapen,
Al soudt mi naemaels wesen quaet.’
Die heer van Vlaender keerde hem omme,
Hi was toornich ende onghemoet.
‘Cort Rozijn, ick sait u loonen
Desen toorne die ghi mi doet.’
‘Heere van Vlaender, ick bidde ghenade,
Den doot en hebbe ick niet verdient.
This gheleden een corte wijle
Dat ick was u beste vrient.’
‘Cort Rozijn, staet achterwaert.
Als die maeltijt is ghedaen,
Al voor dat huys van Repremonde
Daer sal men u dat hooft afslaen.’
‘Grave van Vlaender, ick bidde genade
Voor mijn kint ende voor mijn wijf,
Voor mijn vrienden ende voor mijn maghen
Ende voor mijn schoon jonghe lijf.’
Doen die maeltijt was ghedaen
Cort Rozijn was daer bereyt.
Men ghinc daer zijn hooft afhouwen,
Het coste hem alle zijn suyverheyt.
Fier ghelaet van schoonen vrouwen
Heeft menighen man in dolen ghebrocht,
Dat mach men aen Cort Rozijn aenschouwen:
Het heeft hem sinen hals ghecost!
Grave van Vlaender, ghi zijt een heer.
Gaet ghi nu Cort Rozijn dooden,
Het sal noch haestelijc wederkeeren,
Dat ghi dat sout doen seer noode.
Het geschiede op Sinte Laureysdach,
Des morghens vroech bi tijden,
Dat die coninc van Enghelant
Op Vlaenderlant wilde strijden.
‘Alsser den dach ten avont quam,
Haer en was niet badt te moet
Dan oft Vlaender ware mijn
Ende Brugge laghe in coude coelen.’
Wi willen gaen bidden God den Heere
Ende Maria, die Gods Moeder was,
Voor Cort Rozijn, den schoonen man,
Want hi den doot ontschuldich was.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd