4 Een nyeu liedeken
[Commentaar]
Als alle die werelt in vruechden is,
So draghe ick int herte rouwe.
Ick bidde Maria, die Moeder Gods,
Ick bidde: ‘Maria, wel schoone joncfrouwe,
Op U so staet mijn trouwen.
U beveel ick beyde siele ende lijf,
Ick hoope, ten sal mi niet berouwen,
Want Ghi spant die croone int paradijs.’
Blanckeberghe, wel duyster koye,
U duysterheyt maect mi confuys,
Dat mercke ick aen mi selven wel,
Hier langhe te blijven en is gheen spel!
Wi zijn al ghildekens gheldeloos
Als wi in tsheeren handen zijn,
Wi en vinden gheen vrienden altoos.
This gheleden seventhien weecken,
Tgheviel op Onser Vrouwen Dach.
Mijn heere die baelyou wilde mi spreken,
Op een kerckhof dat ick lach.
Mijn ooghen en sagen noyt blijder dach,
Ic waende wel thuyswaert hebben gegaen.
Si leyden mi daer op tsgraven casteel,
Si deden mi daer int yser slaen!
Si leyden mi daer op die pijnbanck,
Si deden mi aen, die pijne was groot.
Si wouden weten wat ic haer seyde,
Als men mi die coude borne ingoot.
Och Wouter van Cleven, ghi neemt mi tleven!
Nochtans en heb ick niet misdaen!
Die goede Heere God wilt u vergheven
Dat ghi mijn hooft doet afslaen.
Al bi den savel daer ic op kniele,
Daer ick sal storten mijn roode bloet,
Ick woude ick waer bi minen lieve:
Nochtans heeft si eenen huebschen moet,
Hier ende elders, ende overal!
Ick, biddende Maria, die Moeder Gods,
Ic duchte dat swaerdekin snijden sal...
Nu stelt dat mesken op zijn snede
Ende latet vromelijck innewaert gaen.
Ic bidde Maria, die suyver beelde,
Dat Si mijn siele wilt ontfaen.
Nochtans en heb ick haer niet misdaen
Anders dan ick haer mijn herteken boot...
Dat ic om een schoon vrouwe moet sterven,
Ten quam noyt ruyter in meerder noot.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd
