Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen

[p. 176]

78
Waer sal ic mi henen keren
Een oudt liedeken AL CLXVI melodie tekst

Een oudt liedeken

⁺ Waer sal ic mi henen keren,
ic arm broederlijn?
Wes sal ic mi gheneren:
Mijn goet is veel te cleyn.
Als ic een wesen haen,
So moet ic balde van daen.
dat ic nu soude verteeren,
dat heb ic te voren verdaen.

+ fol.91v

[p. 177]

2.

 

Ic ben te vroech gheboren,

 

Al keer ic mi om ende om.

 

Mijn geluc coemt eerst morgen:

 

Al had ick een keyserdom,

 

daer toe den tol vanden Rijn

 

Ende waer Venegien mijn,

 

Het waer doch al verloren,

 

Het moeste versluymet zijn.

So en wil ick dan niet sparen
Ende wil dat ooc verteeren;
Ic en wil daerom niet sorghen,
God besorghes mi morgen meer.
Wat helpt my dat ic spaer?
Billicx ick verloort te gaer.
Tsou mi een dief ondragen,
Het roude mi wel een jaer.

Ic wil hem laten sorghen⁺
die dat ter herten gaet.
Mijn gelt wil ic verbrassen,
Versluymen vroech ende spae.
Ende ic ben even bly
Als menich dierken, waer dat si,
Het springet opter heyden;
God behoede zijn geschil.

Ic sie op gheender heyden
Menichte van bloemen staen,
Si zijn so wel ghecleydet.
Wat sorghen soude ic haen,
Als mijn goet over quam?
Ic ben so frisch ende jonck;
Sou mi die doot bedwingen,
Ic en truerde daer niet om.

Drie worpen inder caerten,
dat is die wapen mijn,
ses huebsce vroulijns hertzen,
Op elcke side drie.
Coemt hier, du schoonste wijf,
Ghi verblijt dat herte mijn.
Lief, mocht ic bi u slapen,
So waer mijn herte bly.

+ fol.92r

[p. 178]

7.

 

Die voghelen laet ic sorgen

 

Al teghen desen winter calt.

 

Wil mi de weert niet borgen,

 

Mijn rock gheve ic hem balt,

 

mijn hueyckelijn ooc daer toe.

 

ic en heb noch rast noch rou,

 

des avonts ende des morgens,

 

Beyde ict al verdoe.

Geen beter dinc op aerden,
Wanneer ic goet leven hae,
En weet ic meer
dan sluymen vroech ende spae;
Daer toe eenen vrijen moet.
Ic en stae niet seer na tgoet,
Als menich rijck borghere
Na grooten woecker doet.

Hi wint zijn goet met slaven,
daer toe met sorghen groot.
Wanneer hi rust sal haven,
So leyt hi al waer hi doot.
So ben ick frisch ende jonck.
God geve mi veel terstont!
God hoede mi, jonge knape,
dat mi gheen homoet en coemt.

Heer weert, steect aen het ghebraden,
daer toe die hoenderen jonck.
daer toe mach ons beraden
Eenen frisschen coelen dronck.
Brengt hier den coelen wijn
Ende schenct ons dapper in!
Mi is een buyt beraden,
die moet versluymet zijn!

Dat swaert op mijnder siden,
Ick make mi haest daer van!
En heb ick niet te rijden,
⁺ Te voet so moet ick gaen.
Het en wil niet zijn ghelijck.
Ic en ben ooc niet so rijck:
Ic moet den tijt verbeyden
ende verwachten dat goet arffelic.

+ fol.92v

[p. 179]

12.

 

Die dit liedeken schoone

 

Ghesongen heeft voorwaer,

 

dat heeft gedaen een sluymer.

 

God geve hem een goet jaer

 

Al inden coelen wijn!

 

Hi wilde altijt vrolijc zijn;

 

Sijn gelt heeft hi verbrasset

 

Met schoone vrouwen fijn.