Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 148]
| |
Een amoreus liedeken1.
Ga naar margenoot+ Rijck God, hoe is mijn boelken dus wilt,
So menich alsmen inden weghe vint!
Wee mi, die grote ellende!
Doen mijn boel die liefste was,
Doen moeste ic van haer scheiden.
2.
Dat wout is breedt, die liefde is groot;
dat ic dit homoet lijden moet,
Des wil mijn jonge herte breken.
Die minen boel ghestolen heeft,
Dat wil ic noch eens wreken.
| |
[pagina 149]
| |
3.
Mi rout so seer haer ghelu ghecrult hayr.
Ende dat haer God in duechden spaer!
Si is so wel gestallet,
Ic en weet in alle den lande geen
Die mi so wel bevallet.
4.
Nu ghi, schoon lief, wilt tot mi keeren,
Ende wilt ghi mi u vrientschap gheven,
Een troostelick woort toespreken!
Uwen oorlof is mi so bitteren cruyt,
Des wil mijn herteken breken.Ga naar margenoot+
5.
Mijn boel is alder eeren waert.
Si heeft al dat haer herteken begeert,
Dat wil ic haer wel gonnen.
Al heeft si mijn hert so seer beswaert,
Ic hope ic salt verwinnen.
6.
Die ons dit liedeken eerstwerf sanck,
Een vroom lantsknecht was sinen naem.
Hi hevet so wel ghesonghen,
Hi hevet van sinen schoonen boel ghedicht.
God scheynde der nijders tonghen!
|
