Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 84]
| |
Een nyeu liedeken1.
Ga naar margenoot+ ‘Het reghende seer ende ick worde nat.
Bi mijnen boel sliep ick te nacht,
Bi mijnen boel alleyne.
Rijc God, mocht ick bi die liefste zijn.’
2.
Hi clopte voor haar cleyn veynsterkijn.
‘Staet op, mijn lief, ende laet mi in.
Ic heb hier so langhe ghestanden,
Mi dunct dat ick vervrosen ben.’
3.
Dat meysken schoot aen een hemdeken wit;
Si liet in den ruyter fijn.
In haren blancken armen
Hiet si den ruyter wellecoem zijn.
4.
Mer snachts ontrent der middernacht
Doen gaf die bedsponde eenen crack
Ende si weende seere.
Si weende also seere: haer docht dat si bedroghen was.
| |
[pagina 85]
| |
5.
‘En weent niet, mijn soete lief,
Ick sal u schrijven eenen brief
En trouwen dy
Tot eenen wijve: ghi sulter certeyn die liefste zijn.’
6.
‘Ghi ghelooft mi veel, ghi hout mi cleyn.
Ghi en biedt mi daer toe groot noch cleyn
Ende ick draghe een kint,
Een kindekin also cleyne: ick en weet certeyn den vader niet.’
7.
‘Draecht ghi een kint, so cleynen kint?
so siet dat ghi den vader vint,
Oft ghevet mi,
Mi oft mijnen gheselle: dat kint dat moet ghehouden zijn.’
8.
Dat meysken swoer al bi sint Jan:
‘Bi mi en sliep noyt ander man.
Niet meer dan ghi,
Dan ghi valsche bedrieger; ghi staet so vaste in mijnen sin.’
9.
Die dit liedeken eerstwerf sanck
Dat was een ruyter al vander banckGa naar margenoot+
Ende hi sanghet so fijn.
Hi hevet wel ghesonghen; by die liefste en mocht hi niet zijn.
|
