Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 20]
| |
Van vrou van Lutsenborch1.
Ga naar margenoot+ Die mi te drincken gave,
Ic songhe hem een nieuwe liet,
Al van mijn vrouwe van Lutsenborch,
Hoe si haren lantsheere verriet.
2.
Si dede een briefken scrijven
So veere in Gulcker landt
Tot Frederic, haren boele,
Dat hi soude comen int lant.
3.
Ga naar margenoot+ Hi sprac tot sinen knapen:
‘Nu sadelt mi mijn paert.
Tot Lutsenborch wil ic rijden,
Het is mi wel rijdens waert.’
4.
Als hi te Lutsenborch quam
Al voor dat hooge huys,
Daer lach de valsce vrouwe
Tot haerder tinnen uut.
| |
[pagina 21]
| |
5.
Hi sprac: ‘God groet u, vrouwe,
God geve u goeden dach.
Waer is mijn here van Lutsenborch,
Dien ic te dienen plach?’
6.
‘Ic en derfs u niet wel seggen,
Ic en wil u niet verraen.
Hi is heden morghen
Met sinen honden uut jaghen ghegaen.
7.
Hi reedt heden morghen
Al in dat soete dal
En daer suldi hem vinden
Met sinen hondekens al.’
8.
Hi sprack tot sinen knape:
‘Nu sadelt mi mijn paert,
Ten dale waerts wil ic rijden,
het is mi wel ridens waert.’
9.
Als hi bider jachten quam
Al in dat soete dal,
Daer lach die edel heere
Met sinen hondekens al.
10.
Hi sprac: ‘God groet u, heere,
God gheve u goeden dach.
Ghi en sult niet langer leven
Dan desen halven dach.’
11.
‘Sal ick niet langher leven
Dan heden desen dach?
So mach ict wel beclaghen
Dat ic oyt mijn vrou aensach.’
12.
Hi sprac tot sinen knape:
‘Spant uwen boghe goet
ende schiet mijn here van Lutsenborch
In zijns herten bloet.’
13.
‘Waerom soude ic hem scieten,
Waerom soude ick hem slaen?
Ick hebbe wel seven jaer
Tot zijnder tafelen ghegaen.’
14.
‘Hebdy wel seven jaren
Tot zijnder tafelen ghegaen?
So en dorfdi hem niet schieten,
Noch niet ter doot slaen.’
| |
[pagina 22]
| |
15.
Hi tooch uut zijnder scheyden
een mes van stale goet.
Hi stac mijn here van Lutsenborch
In zijns herten bloet.
16.
Hi sprac tot sinen knape:
‘Nu sadelt mi mijn paert.
Tot Lutsenborch wil ic riden,
Het is mi wel rijdens waert.’
17.
Als hi te Lutsenborch quam
Al voor dat hooghe huys,
Daer quam de valsce vrouwe
Van haerder tinnen uut.
18.
Ga naar margenoot+ ‘Vrou, God seghen u, vrouwe,
God gheve u goeden dach.
Uwen wille is bedreven,
U verraderie is volbracht.’
19.
‘Is mijnen wille bedreven,
Hebdi mijnen sin volbracht,
So doet mi sulcken teyken
Dat ic daer aen geloven mach.’
20.
Hi troc uut sijnder scheyden
Een swaert van bloede root.
‘siet daer, ghi valsce vrouwe,
Uus edel lantsheeren doot.’
21.
Si trock van haren halse
Van peerlen een cranselijn:
‘Hout daer, mijn liefste boele,
Daer is die trouwe van mijn.’
22.
‘Uwe trouwe en wil ic niet,
Ic en wille niet ontfaen,
Ghi mocht mi ooc verraen
Ghelijc ghi uwen lantshere hebt ghedaen.’
23.
Hi troc uut zijnder mouwen
Een siden snoerken fijn:
‘hout daer, ghi valse vrouwe,
Ghi sulter bi bedrogen zijn.’
| |
[pagina 23]
| |
24.
Te Lutzenborch op de mueren
Daer loopt een water claer,
Daer sit vrou van Lutzenborch
int heymelic ende int openbaer.
|
