Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen

[p. 6]

3
Alle mijn gepeys doet mi so wee
Een nyeu liedeken
AL III melodie tekst

⁺ Een nyeu liedeken

Alle mijn gepeys doet mi so wee.
Wien so sal ick claghen mijn verdriet?
die liefste en acht op mi niet meer.
Eylacen, wat is mi geschiet?
⁺ Ic mach wel segghen: tis al om niet,
dat ick aldus labuere.
Dies wil ic singhen een vrolick liet.
Verlanghen, ghi doet mi trueren.

Moetic nu derven die liefste mijn,
So moet ic trueren tot inder doot.
Haer eerbaer wesen, haer claer aenschijn,
dat brengt mi nu in lijden groot.
Helpt mi, schoon lief, uut deser noot
En wilt mi daer niet in laten.
Wat ic vermach, schoon roose root,
dat coemt u al te baten.

+ fol.2r

+ 2v

[p. 7]

3.

 

Die goede ghestadige minne draecht

 

Ende daer hi dan wort bedroghen,

 

Voor Gode moet dat zijn gheclaecht

 

Met twee beweenden ooghen.

 

Men mach wel segghen: tis grote pijn

 

diet minnen niet en can ghelaten.

 

Nochtans coemt hem al inden armen zijn

 

Sijn lief tot zijnder baten.

Gaef si mi nu een troostelijck woort,
So waer mijn trueren al ghedaen.
Mer lacen neen si, noch gheen confoort
En can ic van die alderliefste ontfaen.
Dat sal mi costen menighen traen,
Mach ic gheenen troost van haer verwerven.
Schoon lief, wilt mi in staden staen,
Van rou so moet ic anders sterven.

Dat goede ghestadige minnaers zijn,
Wacht u van quade tongen:
Si zijn veel arger dan fenijn,
Dan quade slangen jongen.
Want daer dese nijders zijn versaemt,
Si en connens niet ghedogen,
Al en doetmen anders nyet dant wel betaemt,
Si aensient met valschen oghen.

Dese nijders zijn argher dan fenijn,
Dese quade valsche clappaerts tonghen.
Als si vruecht aensien dat doet hem pijn,
Si hebbent haest ghesonghen.
Ic mach wel segghen: droeven schijn,
Ende claghen boven maten.⁺
Daer om so truert dat herte mijn
der nijders valsche daden.

Dit is ghedaen om drucx verslaen,
Met cleynder conste so ist begonnen.
Ja, dit vermaen wilt wel verstaen,
dit wil ick die minnaers jonnen:
Planteyt van ghelt in zijn gewelt,
Sijn lief tot zijnder erven,
Vry onghequelt; mijn vruechde smelt:
die liefste moet ick derven.

+ fol.3r