Antwerps liedboek

218 Een nyeu liedeken

1
WIe wil horen een goet nieu liet
Van dat Thantwerpen nv is gesciet
Al van drij Vroukens reene
Si hadden den cnape vanden huyse so lief.
Si en lieten hem niet slapen alleene

2
Deen dat was die dochter fier.
De tweetste was de camenier.
Die derde machmen | ooc wel noemen.
Het was dat schoonste onder ionckwijf.
Een schoone roose bloeme.

3
Die maechden alle waren beducht.
Want si alle dry waren beurucht.
En al met cleynen kinde
Deen al totter ander sprack
Den vader sullen wi wel vinden

4
Als vader en moeder dat vernam.
Si waren alle bey seer gram
Al om des dochters wille
Al sonder die cleyne kinderkens
Sy hadden wel gesweghen stille.

5
Maer smorgens vroech twas scoon dach
Den vader totten cnaep spreken men sach
En al met grammen sinne
Hout daer mijn cnape daer is v ghelt
Ende en comt hier niet meer inne

6
Als die dochter dit heeft aenhoort
Haer herte beswaerde rechteuoort
Si en cost een woort niet spreken
Si sach de liefste ten huyse wt gaen
Haer herteken docht haer breken

[fol. 126v]

 

7

 

Die dochter en vergat haer seluen niet

 

Si dede dat haer die cnape riet.

 

Si streeck hem na met lusten.

 

Si nam hem in haren witsen arm.

 

By v lief wil ic noch eens rusten

 

 

 

8

 

Maer alst den Landeken heeft verhoort

 

Van herten was hi zeer verstoort

 

En al om des meesters wille

 

Hy heeft den cnape by hem ontboden

 

Oft hy de wewe trouwen wille

 

 

 

9

 

Heer Landeken hoort na mijn bediet

 

die wewe die en beghere ick niet

 

Ken ben daer niet in gehouwen

 

Maer tis die dochter vanden huyse

 

Ick soude haer gherne trouwen

 

 

 

10

 

Die landeken aen hoorde dwoort

 

Hy was opten cnape so seer gestoort

 

Om dat hyse niet en wil trouwen

 

Ende hem leyden op den steen

 

Daer wil hi hem eewelijck houwen

 

 

 

11

 

Wacht v ghi meiskens groot en cleyn |

 

Bewaert altoos v eerken reyn.

 

Wacht v van groote buicken.

 

Wanneer dat willeken is gedaen.

 

Dan is die vrienschap wte