Antwerps liedboek

147 Een oudt liedeken.

1
TRueren moet ick nacht ende dach
Ende lijden also groot verlanghen
Om een die liefste die ick oeyt sach
Si heeft mijn herteken beuanghen
Doorschoten heeft zijt also menichfout
Si heeft mijn herte in haer ghewout
Na haer staet mijn verlanghen

2
In wat plaetsen dat ick bin
Si staet in mijn gedachte
Daer en mach gheen lieuer liefken comen in
Bi daghe noch oock bi nachte
Dat heeft haer claer aenschijn ghedaen
Woude si mi in haer herteken ontfaen
So waer alle mijn lijden sachte

3
In alle deser werelt wijt
En weet ic geen so lief
Als ic aensie haer claer aenschijn. |
Daer af neme ic alle mijn gherief
Mer lacen als ick van haer moet zijn
So is alle mijn blijschap pijn
Ick en doe niet dan suchten ende beuen

4
Helpt rijck god hoe wee is mi
Als ic van haer moet scheyden
Och mochten wi wesen van clappaerts vrij.
So waer mijn herte ghenesen
Si brenghen die menighe in swaer verdriet
Schout quade tonghen waer gise siet
Si zijn so valsch ghepresen

5
Clappaerts moeten clappaerts zijn
Ic wilse gaen laten varen
Ende schencken die alderliefste mijn
Thien duysent goeder iaren
Si is die liefste op al aertrijck
Ic wilse gaen dienen ghetrouwelijck
God wil mijn liefken beuaren

6
Help rijck god heere hoe wee is mi
Als ic van haer moet scheyden
Trueren ghi blijft mi altoos bi

[fol. 81v]

 

God wil mijn liefken gheleyden.

 

Al is mijn auontuere dus cranck

 

Ic hope het sal beteren eer eyt lanck

 

Den tijt moet ic verbeiden