Antwerps liedboek

138 Een amoreus liedeken.

1
RIick god hoe is mijn boelken dus wilt
So menich alsmen inden weghe vint.
Wee mi die grote ellende
Doen mijn boel die liefste was
Doen moeste ic van haer scheiden

2
Dat wout is breedt die liefde is groot.
dat ic dit homoet lijden moet.
Des wil mijn ionge herte breken
Die minnen boel ghestolen heeft
Dat wil ic noch eens wreken

3
Mi rout so seer haer ghelu ghecrult hayr
Ende dat haer god in duechden spaer
Si is so wel gestallet
Ic en weet in alle den lande geen
Die mi so wel beuallet.

4
Nv ghi schoon lief wilt tot mi keeren
Ende wilt ghi mi v vrientschap gheuen
Een troostelick woort toespreken
Vwen oorlof is mi so bitteren cruyt

[fol. 76v]

 

Des wil mijn herteken breken

 

 

 

5

 

Mijn boel is alder eeren waert

 

Si heeft al dat haer herteken begeert

 

Dat wil ic haer wel gonnen

 

Al heeft si mijn hert so seer beswaert

 

Ic hope ic salt verwinnen

 

 

 

6

 

Die ons dit liedeken eerstwerf sanck

 

Een vroom lantsknecht was sinen naem.

 

Hi heuet so wel ghesonghen

 

Hi heuet van sinen schoonen boel ghedicht

 

God scheynde der nijders tonghen