Antwerps liedboek

129 Vanden Lantsknecht.

1
OCh moeder seyde si moeder |
Nv geeft mi goeden raet
mi vrijdt een lantsknecht seere
Hi volcht mi altijt na.

2
Vrijdt v een lantsknecht seere
Volcht hi v altijt na
So slaet v ooghen nedere
Ende laet hem henen gaen

3
Och moeder seyde si moeder
Dien raet en ben ic niet vroet
Ick hebbe die lantsknecht lieuer
Dan alle mijns vaders goet

4
Hebdy den lantsknecht lieuer
dan alle ws vaders goet
Och des moet god ontfermen
Dat ic v oeyt gedroech

5
Hi namse al biden handen
Bi haer snee witte hant.
Hi leydese also verre
Al daer hijt schoone vant

6
Wat gaf hi haer te loone
Tot haren nieuwen iaer
Een kindeken in de wieghen
Met sinnen ghecrulden haer

7
En gheeft ons god een knape

[fol. 73r]

 

So cleynen knapelkijn.

 

So willen wi hem leeren scieten

 

die wilde cleyn vogelkijn.

 

 

 

8

 

Een geeft ons god een maget

 

So cleynen maechdelijn.

 

Wi willen haer leeren breyden

 

Van siden een huyuelijn

 

 

 

9

 

Van siden was die huyue

 

Van goude so was die snoer.

 

daer sal die vrome lansknecht

 

Sijn gheluwe hayr in doen.

 

 

 

10

 

Ten eynde van mijns liefs hoofde

 

Daer staen drie boomkens fijn

 

die een draecht noten muscaten

 

die ander draecht nagelkijn

 

 

 

11

 

Den derden draecht fiolen.

 

den liefste boele mijn

 

Het soude wel bliuen verholen

 

en dede dat cleyne kindekijn. |

 

 

 

12

 

Teynden aen mijns liefs voeten

 

Staet een cofferkijn

 

Ende daer leyt inne ghesloten

 

dat ionghe herte mijn.

 

 

 

13

 

Die dit liedeken dichte

 

dat was een lansknecht fijn

 

Hi heuet so wel ghesongen.

 

Tantwerpen al inden wijn.