Antwerps liedboek

99 Een nyeu liedeken

1
IC weet een wtuercoren.
Si staet vaste in minen moet
Na mi en wil si niet hooren |
Groot liden ist dat si mi doet
Aen haer weet ic groot letten.
Si doet mi aen groot leyt
In alle steden van wetten
doet si mi so cleyn bescheyt

2
Daer ic eens was willecom
hieten si mi nv elders gaen.
die blinden oft die stommen
die en hebbens mi niet gedaen
This al bi haren schulden
dat si mi geeft oorlof nv
een ander al waer si root gulden
En kore ic liefken niet voor v

3
Noch weet ick een dye wt gaet vrijen.
Tis misselijc wat hi brout
seer amoreus is hi bi tijden.
Als hi de alderliefste aenscout.
die liefste waer icse heffe oft legghe.
Der minnen last | valt mi te groot
hi en cans haer niet geseggen.
hi is bicans van minnen doot.

4
Die poorten ende die mueren
die doen mi dicwil groote pijn
Nv moet ic altoos trueren.
Al om der liefste mijn
als een ander gaet dansen ende spelen
Ende bedrijuen haer iolijt
dan sidt ic thuys en truere.
Ende peynsde schoon lieueken. waer dat ghi zijt

5
Schoon lief v schoon visagie
doet mi dicwils na v staen.
Ic heb so menighe passagie.
Om uwen wille ghegaen.
Te water ende te lande
Tallen tijden vander nacht.
Mijn schoenkens geuult met sande
ende die bleuen lacen inden gracht

[fol. 57r]

 

6

 

Hier mede willen wi sluyten

 

Scoon lief onser beyder sanc

 

Ic hope ic sal ghebruycken.

 

Noch eens uwen arme blanc

 

dan is minen wil volcomen

 

In al dat mijn herte begeert.

 

De liefste en wil ic niet nomen

 

want si is mi .m. gulden weert