Antwerps liedboek(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende 98 Een nyeu liedeken 1 IC hadde een gestadich minneken. Geen scoonder die daer leeft Vercoren in mijn sinneken. Van rouwe mijn herte beeft | Want si mi nv begheeft daerom mach ic wel scriuen Wantrouwe van alle wijuen. Want si een ander heeft 2 Twee bruyn ogen so draget si So vriendelic int gesicht. daer mede so veriaget si druck lijden int gewicht. Tis lange te voren gedicht Tis lange te voren geschreuen Dat si mi soude begheuen Want vrouwen woorden die zijn lichte. 3 Soete weerde lieueken Peyst somtijts eens om mi doet vry al v gherieueken Al sonder fantasi Seer selden ben ic bly Weder ic ete oft drincke Om v ist dat ic dincke | Al wijsdi mi voor by 4 Hoe soude ic haer vergeten. Ic ligghe in swaer verdriet. Van drincken noch van eten. Can ic gheuoeden niet Ick weet wel hoe si hiet Die mijn herteken heeft beuanghen. Naer haer staet alle mijn verlanghen Ic leue in swaer verdriet 5 O venus soete vrouwe Is dat v dienaers loon Int eynde van v trouwe So ist beghinsel schoon Dies sterf ic duysentich doon dat haer een ander sal trouwen. Die bloem van alle vrouwen Al onder des hemels troon 6 Adieu mach ic wel scriuen Adieu is mijn aduijs [Folio 56v] [fol. 56v] Bedroghen moet ic blijuen Als Salomon die wijs Die schole van Parijs Absalon die schoone Schoone vrouwen spannen die croone die geue ic den hoochsten prijs 7 O bitterlijcke scheyden Waer toe sidy ghemaect Die doot wil mi verbeyden die also bitter smaect het moet ghescheyden zijn Schoon lief staet mi te spraken Ick valle in desperaten Ic bliue al in die pijn Vorige Volgende