't Amsteldams Minne-Beeckie



[pagina 321]
[Rust vermoeyde Harder rust]
Stemme: Schoonste Nimphje in het wout, &c. Rust vermoeyde Harder rust // na u lust, Onder dese Haghedooren, En klaeght daer u Harders druck // vol onluck, Niemant sal u karmen hooren. 2. Dan alleenlijck het geboomt // en 't gestroomt, En Boreas koele winde, Sullen hoop ick tot mijn baet // mijnen staet Bootschappen aen mijn Beminde. 3. Draeght o winden! draeght doch heen, mijn gebeen, En wilt aen mijn Nimph verkonden, In wat een bedroefde schijn // dat ghy mijn Klaghende hier hebt ghevonden.
[pagina 322]
4. Ach! dat mijnen Harderin, myne min En mijn al te droevigh karmen, Eens mocht hooren hier ontrent // aen het ent, 'k Hoop sy sou haer wel ontfarmen. 5. Ick hoop sy hebben sou met my // dan mely, Als sy hooren mocht mijn karmen, Soo dan mijnes herten trouw // blijcken souw, En sy souw haer wel erbarmen. 6. Wat mach baten dit gheklagh // nacht en dach, Laet ick mijn tot sterven wenden, Want uyt alle mijn verdriet // raeck ick niet Eer mijns levens draet sal enden. G.H. Vree sticht vreught.