't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 23]

De Coninghinne Alciones Droom.

Stem: Nova.

Ach droom! hoe quelt ghy mijn ghedachten,
En drijft my uyt, in ongewisse klachten,
Langhst de kant,
Van het Strandt,
Om mijn I te vinden?

[p. 24]

 

 

Woeste zee,

 

Dit's mijn be'e:

 

Laet dees Ree

 

Mijn verstorven Liefjes Gif op dringhen,

 

Dat ick hem noch na sijn doot

 

Mach beweenen in mijn schoot,

 

En om zyn kouwen Hals mijn armen wringhen.

[p. 25]

 

2 O wee! o wee! ick sie de baren

 

Sich steyg'ren op, en flucx ten Hemel varen:

 

Dan verstindt // in de grondt // weer ter neder dalen.

 

'k Hoor de windt // staegh begint // als ontsint,

 

Met een naer gheruysch sijn Adam t'erhalen,

 

Dat de droeve Locht en zee

 

Drijft vol jammer, en vol wee,

 

En boven haer voor langh-gestelde palen.

 

 

 

3 Ick sie, ick sie, daer yets beweghen,

 

Dat sich verheft, en drijft de golven teghen

 

Komt vast aen // dies ick gaen // vol benauwt verlanghen:

 

Ick beswijck // 't is ghelijck // als een Lijck,

 

De storm dees' Oever aen doet pranghen:

 

Ach het is mijn waerde Vrient!

 

Hemel! 'k heb dit wel-verdient:

 

Dies blijf ick aen sijn Lichaem eeuwigh hanghen

Veerder.