't Amsteldams Minne-Beeckie



[pagina 21]
Mins verandering.
Stem: Serbande vloeyende. Als de klaer blinckende straeltjens van d'oogen: gaen Wayden in 't vleck van de blauwe Zee, Ende d'Ys vooghel in 't jongen zou moogen zyn: Als dan laet elck Schipper zijn ree, 't Waetertje wonder speelt, Mits 't diep van 't onder beelt, En weer glans aen 't Hemels veruw toe lacht: Wel wie zouw dencken dan? Dat zoo weer krencken kan, Tot schrick van Schipluy zijn brullende kracht. 2 Alle de baeren en ruyssende stroompjens Die de nacht dwaelster volgen na,
[pagina 22]
Sijn soo niet gebonde aen Kintias Toompjens Als ick wel Cloris ooghlonckjens sla gaa Wiens soetheyt duuren kort En door 't verstuuren wort Mijn ziel beklempt, in een doroevige vorm Gelijck de schepen vaak Wel worden tot een baak, Als 't moy weer keert, in een haestighe storm. 3 Sullen mijn suchten, en stortende traantjens, dan Gaeren op 't laest in een vlietende meer, Soo sal mijn gesucht inde slaepende vaentjens gaen, Die ons dan voeren ter hellewaerts neer, Doch eet ick reys ree vin Bid aen uw Zee Godin, Gunt wat aen Cloris 't geen ick heb te veel, Want Galatees gesicht, Hout nochtans vlamme stight, Waeter my en haer wat vier ten deel.