't Amsteldams Minne-Beeckie
(1645)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOp nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen
[pagina 17]
| |
Toon: Tweede Carileen. Of: Spoeyt u voetjes treet wat aen. Waerde Kuysheydt, Hemels Kindt,,
Van den Heer, en yder een bemint:
Wiens gepronck, // wiens gegluer // en gelonck, En gelaet
| |
[pagina 18]
| |
 Is der Deughdem Allerhooghsten graet:
Het is een Deugt // 't Is een vreugt // Die de Ieugt Meer bepraelt,
Als het Goudt, Hoe seer 't straelt:
't Is een schat // die het padt // Nae de Stadt henen leydt,
Daer men nooyt ween-ooght, snickt, of schreyt.
| |
[pagina 19]
| |
 2 Ioseph, Spiegel van de Ieught,
Deftigh beeldt van eerbaerheydt en Deught;
Sedigh hert // Die de schimp
En de smert // Van de Vrouw',
Vaeck wou lijden // En noch blijven trouw;
Die liever vloodt // In de noodt,
Totte doodt // Dan u Heer
Gansch te brenghen // Tot on-eer:
Die u zinn' // Op 'er Minn'
En gewinn' // Niet en hecht
Maer u droegh // Trouw, ghelijck een Knecht.
3 Lof eerwaerde Kuyscheyts glans,
Ghy verdient een versse Rose-krans,
| |
[pagina 20]
| |
En een Troon // Op u hooft,
Tot een loon // Voor u strijt:
Om dat ghy ons // Soo een Voorbeeldt zijt,
Op Kuyscheyts baen // Die wy gaen
Nu voortaen // Stadigh voort
Moeten treden // Als behoort:
Lof ô Helt // Die in // velt,
Hebt ghestelt // Al u macht,
En de lust // Heel hebt t'onderbracht.
Wie hier sijn levens loop in dees bevleckte werelt
Met Kuyscheyt,Deught, en Tucht, en Zedigheyt beperelt
En 't onghenaeckb're licht in heyligheden vreest,
Zal Godt soo lieft al zijn als Iosephis gheweest.
Anth. Janssen. Liever. |
|