Amsterdams minne-beekje. Deel 2

[Dwaelt wolligh Schaepjens dwaelt]

Stemme: Ghy heyligheytjes die, &c.

DWaelt wolligh Schaepjens dwaelt,
Knaeuwt 't voedsel sonder hoeder,

[p. 187]

 

V Celadon verscheyt, pranght door de vloet, ziel

 

Ter hel, 't Rif na de kiel,

 

't Wijl Astrea bedauwt, en braeckt de swarte moeder.

 

2 Melampe lieve beest,

 

Voorlooper van mijn minne,

 

Lief kooser van mijn lief, siet hoe het nat Lion

 

Vermoort mijn Celadon,

 

En laet eensamigh hier zijn trouwe Harderinne.

 

3 Gespeeltjen Phillis wilt

 

Dees saeck geensins verschoonen,

 

Port Lindaes tot wraeck, dat door verkropte spijt,

 

Hy 's levens draet afsnijt,

 

Van een die Celadon dee 't Solphrich rijck bewoonen.

 

4 Vervloeckte jalousy,

 

Het beeltsel van Alcippe,

 

Aen Amaril geteelt, gaf door u stuers besluyt

 

De romp Neptuyn tot buyt,

 

En botste Inos sprongh, int springe van de klippen,

 

5 Ach! Astrea siet gins

 

Celadon wort ghedreven,

 

Als Ceyr door 't woeste nat, ick ben mijn Harder quijt,

[p. 188]

 

Ach Alcioon u tijt

 

Moet ick door Celadon, in ramp en quel beleven,

 

6 Berendt het selve spoor

 

Eyndt Alstrea u weenen,

 

Verbeydt my Celadon, adieu mijn vlockig vee

 

Vaert wel Melampe mee,

 

Was dit Salmacis, 'k sou met Celadon vereenen.

H. Moor. Arbeyt verloren.