Amsterdams minne-beekje. Deel 2



[pagina 154]
[Nimphje soet, Bos-Goddin]
Stemme: Rosemont waer ghy vliet, &c. NImphje soet, Bos-Goddin, 'k Bid verhoort de trouwe min, Van u Harder, die u schoon acht so waert, Als zijn leven opter aert, Lieve Harderin waerste van ons Landt, Kloeckste int verstant, Vlucht niet meer soo veer, Maer verbeydt u Coridon, Die uwe glans keurt voor de Son: 2 'k Sie mijn lief als de Maen Blinckende nu voor my gaen,
[pagina 155]
Suyverlijcke Maeght, aengename vrouw, Denckt hoe graegh u Harder wou Met u weyden 't Vee, door het klaver gras, En altoos by u was, Dan soo sou mijn hert wesen in so groote vreucht, Ey waerde jont my dese deught. 3 Dees Revier is mijn tuygh Hoe dat ick ootmoedigh buygh Voor het lief Autaer, En dagelijckx brandt, Tot Venus mijn offerhandt, Als myn schaepjes gaen Hier int nare Wout, Daer sich het wilt onthout, Soo en vrees ick niet Maer denck alleen op't schoon aenschijn Dat noch mijn zieltjes vreught sal zijn. 4 't Hertjen haeckt na dien dagh Ick met u vergaren mach, Soete Velt-Goddin, die u schaepjes voet, Siet hoe ickje met ootmoet
[pagina 156]
Stadighlijcke vley met veel soete reen, Ey liefje gaet vry heen, En dryven ons vee, naer ons hutjes ick verlangh, Dat ick u in mijn armpjes vangh. I. V. Hoeven.