Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– AuteursrechtvrijStemme: Lanterlu.
VOor mijn Nymphs roo kaecken,
Flora swichten moet,
En hare bloempjes laecken,
Door de blooskens soet,
So natuer uyt liefde
Schonck mijn soete Coningin,
| |
[pagina 118]
| |
Dies sy dwinght, datmen singht
Den lof van hare ware Min.
2 Haer mondt schoon verheven
En hare lipkens root
Die doen Venus beven,
Door haer schoonheyt groot,
Cupid' Godt der liefde,
Stelt hem in mijn Liefs faveur
Ende lust vol van lust,
Haer Corael vol soete geur.
3 Een sneeu heel versch gesonden
Door den kouden Vorst,
Wort niet soo vert bevonden
Als haer lieve Borst,
In wiens soete heuvels
Liefde selfs hout zijn throon,
Door de vreught, en geneught,
Soo hem geeft haer soetheyt schoon.
4 Ick sou verder prysen
Haer deught en schoonheyt,
Maer liefde komt wysen
| |
[pagina 119]
| |
Groote Jaloursheyt,
En gebiedt de Goden
Dat sy hunne Tempel schoon
Met Offrand, abondant,
Sullen bernen voor haer Soon.
Wie isser die met recht geen eer en sou bewysen
Haer, wiens schoonheyt en deught men niet en kan volprysen.
Hope verblijdt. |
|