Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
Auteursrechtvrij
[pagina 75]
| |
Stemme: Die mindt die lijdt veel pijn, &c.
WAer vliet Garinter nu?
En laet my dus alleen hier weyde met mijn Vee,
Waerom toont ghy u schu?
En gaet verlaten u beminde Galathee.
Acht ghy niet meer,
De trouw, die ghy wel eer,
Gesworen hebt aen mijn,
Dat ick souw u eygen zijn.
2 Garinter hoe kan 't zijn?
| |
[pagina 76]
| |
Dat ghy verlaten gaet die u beminde trou,
En swoert soo vaeck aen mijn,
Dat ick sou wesen u beminde echte vrouw.
Maer ach wat raet
V min verkeert in haet,
Mijn geesje schijnt ontroert,
Nu ghy met my hebt gheboert.
3 Ontrouwe Herder siet,
Siet eens u Herderin, siet Galathea aen,
Siet wat een groot verdriet
Dat ghy myn door u snoo ontrouheyt hebt gedaen,
Wegh snoo verraer,
Ick sie ghy mint een aer,
En laet u Galathe
Dwalen eenigh met haer vee.
4 Loopt vlucht vry van myn af,
V vluchten sal u zijn een kancker int gemoet,
Ghy delft u eyghen graf
En maeckt door ontrouheyt u sieltje heel verwoed,
Mijn geesje sal
V volghen over al
| |
[pagina 77]
| |
En plaghen u met pijn,
Dat ghy noyt gerust sult zijn,
Garinter als ghy hadt Galatees hert ghestolen,
Acht eer noch trouw, maer liet haer hoedeloos eenigh dolen,
De min de soete min vol blijdtschap schijnt te zijn,
Maer als min min verlaet, soo baert sy druck en pijn.
Liefde verblijdt. |
|