Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– AuteursrechtvrijStemme: Nymph vol vermogen, &c.
Cloris
WEl Sylviaetje
Mijn ziels beminde,
Waerom soo laetje
My blyven inde
| |
[pagina 49]
| |
Bedroefde smarte,
Die dit Jeughdigh herte
Seer vast hout geboeyt,
Soo dat mijn quellingh steets vermeert en groeyt.
Sylvia.
2 Schimp-grage Harder,
Ey staeckt dit quellen,
Loop vry wat varder,
Wilt haer versellen,
Die u voor desen
Soo lief placht te wesen,
Cloris gaet ras heen,
Vervoeght u by de schoone Karileen,
Cloris
3 Ick segh Roem-waerde
Soet Harderinne
Dat ick op aerde
Niemant beminne
Als u o schoone,
Wilt doch eens betoone
V wederliefd aen my,
Ontvoert u slaef en maeckt hem weder vry
Sylvia.
4 Indien ick vryheydt
| |
[pagina 50]
| |
Aen u kan geven,
Soo wilt in blyheyt
Gedurigh leven,
Vaert wel dan Cloris,
Dees tijt geen gehoor is
Meer by Silvia.
Vermits ick moet mijn schaepjes volgen na.
Cloris
5 Sout ghy soo voort gaen
En my hier laten,
Wilt my te woort staen
En noch wat praten.
Sylvia.
Neen, ick moet scheyden
Myne Schaepjes weyden
In het jeughdigh groen,
Om hare grage maeghjes wat te voen.
Cloris
6 O overschoone Harderin
Gaet ghy nu dus het velt weer in?
En laet u Cloris hier alleen,
Roemwaerde Maegt, dits tegen reen.
Doch waer ghy gaet mijn Silvia,
Daer oogh ick steets u ooghjes na,
| |
[pagina 51]
| |
En waer ghy brenght u wolligh vee,
Daer draeght g'u Harders hartje mee.
Altijt wat nieuws. |
|