Amsterdams minne-beekje. Deel 2

[p. 28]

Aen Juffrouw Carinella.

Stemme: Annelein wass hast du dich versprocken.

SOo haest den blixem my sloegh van u oogen,
Voeld ick my door nieuws gierigheyt bedrogen,

Want eer ick 't dacht

Of nam in acht,

Soo was mijn gulde vryigheyt vervlogen,
2 'k En doe nu niet dan te bedencken kunste,
Waer door ick mocht afpracchen uwe gunste,

Maer vruchteloos

Ick klaegh, ick koos,

En al wat ick voorwend, 't is al om sunste.

[p. 29]

 

3 V ooren ghy toestopt voor de gheruchten

 

Der nare galmen, die mijn borst ontvluchten,

 

V hart verhart

 

Beboert myn smart

 

Dies 'k half wanhopend leef in vrees en duchten.

 

4 Hoop my belooft u gunste te verkrygen,

 

Maer vreese doet die flucx ter neder zygen,

 

Wanneer ick, och!

 

Let op 't bedrogh,

 

Van soo veel Minnaers die naer u gunst stygen.

Verandert in tijts.