Amsterdams minne-beekje. Deel 1
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijStemme: Der Goden dwingelandt, &c.
WEl Silvia mijn hart
mijn soetheyt en mijn smart
Siet hier u Coridon,
Die met verlangen wacht,
Mijn Engel en mijn Son
Die leeft in mijn gedacht.
2 Ghy hebt alleen de kroon
Ghy hebt dees harder schoon
Gegeven soete dier,
Inwendighlijck den brandt,
Een swaer verborgen vyer,
Ey' komt biedt onderstant.
| |
[pagina 174]
| |
3 Mijn Silvia, mijn ziel
Hoe droevigh ick nu kniel
Voor u ter aerden neer,
Verwachtende gena
Voldoet doch mijn begeer,
Ick wensch na 't woortje, Ja.
4 Te droever waer 't begin
Dat d'Harder sturf van min
Soud u ach doch geen pijn
O wreede Bosch-Goddin:
Dat soo een valsch fenijn
Mach woelen inde sin
5 Denckt ghy sult met (berou)
Om dees u Harder trouw
Noch suchten sucht op sucht,
Als ick dus achter 't lant
Gae doolen soo ter vlucht
't Sal zijn u groote schant.
6 De Harders Silvia
Sullen u geven na
Dat ghy de wreetste zijt,
Int bosch-groene wout
Ja sullen u tot spijt
Noyt vyeren jongh noch out
7 Of ghy Arcaedsche maeght
De wreetheyt wreed na jaeght
Mijn schrickelijcke geest
Sal waren, als ontsint,
En maken u bevreest:
Dus siet wat ghy begint.
8 Indien ick sterf hier af
Soo stelt dan op mijn graf
Hier onder leyt de geen
Die trouheyt, heeft betoont
En ick die bent alleen
Die straflijck hem beloont.
9 En waer Goddinne waert,
Ghy mijn hier opter aert
Met wedermin verhiefd,
En schuwen wreede wraeck,
't Is beter dus geliefd,
Als een soo quade saeck.
| |
[pagina 175]
| |
10 Vaert wel Princes, en leeft
Den hemel u doch geeft
Bewegingh in u borst,
En 't onbetemd gemoet
Siet 'e zieltjen na u dorst,
Die ghy nu sterven doet.
Een in't hart. |
|