Amsterdams minne-beekje. Deel 1

[WAt sietmen daeghelijckx vreemde klucht?]

Stemme: Lestmael in een Brouwery, &c.

WAt sietmen daeghelijckx vreemde klucht?
's Avondts inden Vylen vlucht,
Van die vyerigh minnen,
Hoe dat malen haer sinnen,
En niet en rusten voor dat sy sien
Diese goe'n avondt mogen bien.

2 Men siet haer loopen heen en weer,

En doen soo menigh omme keer,
Al suchtende verwachten

[p. 140]

 

De voel van haer gedachten,

 

In hagel, in sneeuw, in regen en wind,

 

Sijn dese Vryers niet wel verblint?

 

3 Sietmen haer by de meyt dan gaen,

 

De hoed wort op 't braefste afgedaen

 

Met stuypen en met neygen,

 

Gelijck oft was haer eyghen:

 

Maer hebben zy van t inbeelden yet

 

Van de rest krygen zy dickwils niet.

 

4 Als zy nu zijn in haer praet

 

Och zy toonen soo bly gelaet

 

Met stroocken en met streelen

 

Soecken zy t hert te steelen

 

Hoe men dick haer handen kust:

 

Maer de liefd wort niet geblust.

 

5 Gaen zy dan in haer reden voort

 

Soo komen sy stracx met klagen aen boort,

 

Daer staen zy dan te henglen

 

Als al Vrouw Venus benglen,

 

Een dun strootje hout haer vast:

 

Maer ick prijs die geen dier niet op past.

[p. 141]

 

6 Oorlof Jonghmans, doch voor u siet

 

En doet om de meyt soo veel moeyten niet,

 

Sy sullen u wel beuren,

 

Wilt daerom niet treuren,

 

Kond ghy u houden maer wat stil:

 

Want 't meysjen gaern trouwen wil.

Rede doet leve.