Amsterdams minne-beekje. Deel 1
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijStemme: Amarilli mia bella.
MArgareta, roemwaerde
Die door u soet gesicht, en lieflijck wesen
Kondt den brandt genesen
Daer Cyprus soon mijn herte in doet blaken
En na u gunste haken,
Want 't licht uws oogen heeft op my al 't vermogen,
Dus mijn schoone, wilt bethoone, ghy tot loone, zijt bewogen.
| |
[pagina 142]
| |
Den Reuck.
2 Als ghy o soete Engel
My soo veel gunste biedt, dat ick de tippen
Van u Corale lippen
Tegen de mijn al kussende mach drucken,
't Weet gheen groot er ghelucken
Want dan mijn ziel wort door den Reuck herboren,
Als u suchten, doen ontvluchten, soete luchten, die bekoren.
't Ghehoor.
3 O alst u lust te spelen
En 't spel de keel verweckt u te vermaken,
Soud ghy my doen versaken
Al andere lust, om maer alleen mijn ooren
Te neyghen om te hooren
Hoe dat u stem by 't spel kan aerdigh queelen
Dat de-sinnen, kan verwinnen, en al minnende steelen.
De smaeck.
4 En schoon u blye sinnen
| |
[pagina 143]
| |
Door een beswaerde geest zijn overwonnen,
Als ghy my maer wilt zonnen
Dat ick altijt u by-sijn mach verwerven,
En ick niet hoef te derven
Den soeten Smaeck van u bedauwde wangen,
Sult ghy geven, my een leven, daer ick even, na verlange.
't Ghevoel.
5 Dan sult ghy my 't Ghevoelen
Weer brenghen inde borst, dat nu gheweecken
Is, en gheheel besweken:
Want door dees gonst sal ick op nieuw genieten
't Eynd van al mijn verdrieten
Dus wilt nu thoonen dat u mijn smerten quellen,
En mijn klachten, nu versachten, wiens gedachten, my versellen.
Begeert baert onrust. |
|