Amsterdams minne-beekje. Deel 1

[p. 13]

Vande vijf Sinnen.

Stemme: Verdwaelde Coninginne.

MYn lief u soete lonckjes,
V vriendelijck ghesicht,
Heeft door u soete vonckjes
Mijn droevigh hert verlicht,
Als ick aensie // u ooghjens die
Men niet naer eysch kan loven,
Die wel bykans // in klare glans
De Sterren gaen te boven.

't Gehoor.

Als ick u lief hoor spreken,

Vyt vrientschap maer een woort,
Ghy doet mijn jonck hert breken,
V stem my stracx bekoort,
Mijn brandigh hert // geneghen wert,
Om by u lief te wesen,

[p. 14]

 

En door 't gehoor // komt my te voor

 

Een nieuwe liefd' geresen.

 

 

 

De reuck.

 

Doen wy laestmael te samen

 

Waren in u speelhof,

 

Veel bloempjens wy med namen,

 

En veel welrieckend' lof,

 

De soete geur // heel deur en deur,

 

Mijn geest en hert verheughde,

 

Ick trock doe uyt // het lieflijck kruyt,

 

Een reuk die 't hert vervreugden.

 

 

 

De smaeck.

 

Maer nu ist al vergeten,

 

Ghy siet het nimmer aen

 

Wanneer ick meen te eten,

 

Is my mijn smaeck vergaen,

 

Ghy moort mijn ziel, die ghy ophiel

 

Te voren door u krachten,

[p. 15]

 

Mijn jonghe Jeught // met ongeneught,

 

En onlust moet versmachten,

 

 

 

't Ghevoel.

 

Hoe ghy meer zijt afkeerigh,

 

Hoe ick meer liefde voel,

 

Hoe ick meer werd' begeerigh,

 

Ghy blijft al even koel,

 

Mijn Jonge hert // gevoelt de smert

 

Die ick om u steets lye,

 

Door uwe gonst // door uwe jonst

 

Kunt ghy my weer verblye.

C. D. Wittenoom. Soeckt en yvert.