Amsterdams minne-beekje. Deel 1
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– AuteursrechtvrijStemme: Lanturlu.
SChoone Harderinne
Waer toe dit gevlucht?
Van die u toont minne
En vaeck om u sucht,
Dat mijn 't hert van binne
Smelt door minne brant, ach! nu
| |
[pagina 12]
| |
Lief 'k min u, Lief 'k min u,
Ach! waerom zijt ghy so schu?
2 Kan u niet bewege
Al mijn swaer gesteen,
Noch mijn tranens rege
't Geen vloeyt door 't geween,
Soo blijf ick verlegen.
Troost mijn ach, mijn Herderin,
Want ick min, want ick min
V mijn lief met hert en sin.
3 Heught u niet mijn hertje
Hoe ick menighmael
Melden u mijn smertje,
Door een soete tael:
Maer nu als een herte
Vliet ghy snel, en vlucht van mijn,
Lief kan 't zijn, Lief kan 't zijn,
Dat ghy my aen doet dees pijn,
6 Denckt eens Filidaetje
Hoe dat ick besweeck,
Doe ick 't eerste praetje
Praete by de Beeck,
En wat soeter raetje,
Dat ick Liefste kreegh van u,
Maer ach, maer ach, nu,
Soo sijt ghy mijn Engel schu.
5 Ach hoe mach het komen,
Seght Cypresse vrouw,
Dat my wert benome
Philidaetjes trouw?
Melt, ach, stomme boomen,
Melt het geen dat mijn doet zijn
In dees pijn, in dees pijn,
Op dat ick uytkomste vijn.
6 Lieve Velt-Goddinne,
Al thoont ghy u wreet,
En niet acht mijn minne
't Geen my is seer leet,
Nochtans sal ick winne
Hoop ick t hertje lief van jou,
'k Blijf getrou, 'k blijf getrouw,
Altijt mijn waerde Vrouw.
C. A. Seep. Liefde verblijt. |
|