Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[Die dach waer in ick ’t soet ghesicht.]

Toon: Een Jonckvrou die myn hert, &c.

DIe dach waer in ick ’t soet ghesicht,
Niet sie van mijn Godin,
Die is geen dach, hoe schoon hy licht,
In mijn misnoeghde sin.
Dan treurd mijn moedeloos gemoed;
En leef, en zweef, ghelijck
Het altijd-droevigh Schim-ghebroed,
In ’t eeuwigh duyster rijck

Dien dach waer in ick ’t soet gesicht

Mach sien van mijn Godin,
Eylaes! dien dagh vliet veel te licht,
In mijn misnoeghde sin:

[p. 149]

 

Soo gaet het met de Helden-schaer,

 

Die Iupijn Nectar biet;

 

Al sitse menigh hondert jaer,

 

Den tijt verdriet haer niet.

 

Och! of my ’t Lot so gunstig was,

 

Och! of het kon gheschien,

 

Dat ick altijt het Spiegel-glas

 

Mocht van haer ooghjes sien!

 

Dan doch, op dat het niet en schijn

 

Dat ick de Goon beny,

 

Het by zijn van mijn Roselijn;

 

Met uurtjes ly ick my.