Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[Roselijne wat lichten.]

Stemme: Amarille mia belle, &c.

ROselijne wat lichten,
Wat herte-terend vuur, wat Ooge-schichten
Schiet ghy in mijn ghewrichten!
Recht als een Blom, dien ’t dauwtjen is ontsogen,

[p. 150]

 

Sterft door de Sonne-Oogen;

 

So doen uw’ lichjes, als klippen-daeuw moet derven,

 

Roselijne, Roselijne, Roselijne my sterven.

 

2   Maer wanneer ick de tippen

 

Van u coralen mondt, die lieve lippen

 

Voel haer aen mijne rippen,

 

Dan doeje een geest in mijn ad’ren komme:

 

En gelijck als een Blomme,

 

Rijst door de Sonne, na een vochte dauw, so groey ick

 

Roselijne, Roselijne, Roselijne so bloey ick.

 

3   Wel dan lief, so de strale

 

Van uw’ uytmuntend oogh kan in my dalen,

 

En de ziel uyt my halen;

 

En dat een kus my wederom kan sogen,

 

Doodt dan vry niet u ooghen,

 

Maer als ick sterve, wilt my dan kusjes geven,

 

Roselijne, Roselijne, Roselijne, ‘k sal leven.