Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[p. 115]

[Op nu mijn Musa, queelt ghesanghen.]

Toon: Tanneken mijn Lief, &c.

OP nu mijn Musa, queelt ghesanghen,
Blaest Fama dat ’t gehluydt
Door de Wereldt stuyt;
Segh de Kroon is opgehangen
Voor de alderschoonste Bruyt:
Wilt haer Lof verbreyden
Over Bergh en Dal,
Dat so Bosch en Heyden
Schatert van ’t geschal,
Ter eeren van

[p. 116]

 

 

dees’ waerde Maeght,

 

Die waerdighlijck de Kroone draeght,

 

Die ons Bruygom alleen behaeght

 

Om te zijn sijn Vrouw.

 

Pronck van Amstellandt,

 

Yeder een bekant,

 

Uw’ Hooft zy met Lauweriren

 

En Olijf betullebandt.

[p. 117]

 

2   Ziet dees Bruyt eens zegepralen

 

Op haer verheve Throon

 

Geen gesteent soo schoon,

 

Of sy dooft het door haer stralen,

 

Selfs de hooge Hemel Go’on.

 

Sy draeght Diamanten

 

Op haer vlechten blond,

 

En van alle kanten,

 

Sietmen Peerelen rond,

 

Ghehecht in ‘tgeele kostel gout,

 

Vol eed’le steen’ en Ammeroud;

 

Men schrickt die ’t Hemels beeld aenschout

 

Door haer held’re glans:

 

Naerder Bruygom wat,

 

By u waertste schat,

 

Haer volmaeckte lieve leden

 

Vry, lijck in uw’ armen vat.

[p. 118]

 

3   Koom, koom ey soete Zangh-Heldinnen,

 

Juygh met uw’ keeltjes bly,

 

Laet een Hermony

 

Klincken in dit feest der Minnen,

 

Eer dat Bruyd en Bruygom schey,

 

Wensch dat d’Hemel storte

 

Dobbel Heyl en Vree,

 

En noyt ’t leven korte

 

Van dees lieve Twee;

 

Maer dat nae maenden drymael dry,

 

Dees soete Bruydt werdt Moeder bly,

 

En maeckt dat Bruygom Vader zy,

 

Van een jonge soon.

 

Schoonste Bruydtje tsa,

 

Volgh Cupido nae,

 

Hy sal u den Lusthof wijsen

 

Daer ghy pluckt de vruchten drae.