Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[p. 95]

[Wy liepen lestmael met berouw.]

Stem: Ick liep lestmael een blaeuwe scheen, &c.

WY liepen lestmael met berouw,
Met blaeuwe Kaken door den douw,
Ons leden waren soo verstijft,
Als een verkleumde Kinckel,
Wy sochten mee te sijn gerijft,
In een Bontwerckers winckel.

2   Sy brochten ons een nieuwe Mof,

Maer ’t was niet van de nieuwste snof,
Sy scheen wel dicht te sijn genaeyt,
En grof ghenoegh van kanten,
Maer ’t hol was al te grof gedraeyt,
Voor groote Boere wanten.

3   Ick koos van al het bont niet veel,

Als maer een bontje om mijn keel,
Ick pronckte doen lijck onse Puys,
Ick was schier niet te kennen,
Ick stuyrde ‘t bontje weer nae huys,
Ick koster niet toe wennen.

[p. 96]

 

4   Mijn Maet die kreegh daer toe sijn keur,

 

Een bontje van een bruyne kleur,

 

Hy schooter met een yver in,

 

Hy scheen in ’t bont te klemmen,

 

Maer was so heet dat hy in ’t zweet,

 

Daer weder uyt quam zwemmen.