Amsteldamse vrolikheyt



[pagina 225]
[Met Boreas vlagen]
Stemme: Courante Bourbon. M Et Boreas vlagen, Ons weder komt plagen, Den grijsen Klapper-tant, Aen Velden, en Boomen, Fonteynen, en Stroomen; Hy toont sijn straffe hant: Ontbloot het Velt van vradig Gras, En schoon Apollos Bloem-gewas, Ook Ceris Gout-coleurde Zaet, Door bitt're koud verdorren laet. Verheugende Bosschen, In-een gewosschen, Vervult met weder-klank, Daer aerdige Dieren Vrolijk tierelieren, En quelen met soet gesank,
[pagina 226]
Haer Lommerige glans verdooft, Van rijpe vrucht, en bla'en berooft, De Voog'len nemen, doet de wijk, En maekt voor yeder ysselijk. 3 De vochtige paden Van Thetis, beladen Met * Borgers van de Zee:{mnote3}* Visschen.{/mnote3} Waer in de Najaden Steets (drijvende) baden, En selfs Neptunes me'e, De golven met sijn Schelp door-snijt, Den Grysaert haer gedweeigheyt, En wemelen geheel verdrijft, Ia als klaer Cristallijn verstijft. Om meerder te tergen, De Alpische Bergen, Het licht dat haest verdwijnt, Een tijt gaet ontrekken, Daer mede bedekken Al 't geen de locht beschijnt:
[pagina 227]
Soo lang tot dat de gulde glans, Van Pœans glinsterende krans, Met held're warmte 't we'er bestraelt, En 't bleeke deksel van haer haelt. Daelt.