Amsteldamse vrolikheyt



[pagina 193]
Sang.
Wyse: Windeken daer het Bosch afdrilt. A Ls Iupijns kroost uyt Thetis schoot, d' Aerd sijn kruyn, en straelen bood, En quam naderen Aen de Bladeren, En die koele Water-bron, By 't Graf van sijn Soon Phaëton. 2 Sach ik uyt 't West ten ren-strijd gaen, 't Kindt met Boog, en Pijl gela'en, En sijn Moeder, Die de Hoeder, Op den Berreg Ida gaf, Paerlen-krans voor Herders staf. 3 'k Boog my ter aerden voor die pronk, Schoon my Iupijn Nectar schonk,
[pagina 194]
Sprak ik, 't bloosen Van uw Roosen, Soud' my eer tot volgen no'on, Dan al de pracht of gunst der Go'on. 4 Gun my doch weder sulk een dag, Dat ik we'er genieten mag, Van te naken Mond, en kaken, Van die over-schoone Maegt, Die mijne vryheyt droeg, en draegt! 5 Want, ach! die uur wanneer ik 't licht Derf, van 't flonk'rend aengesicht, En haer stralen, Soo ontdalen Al mijn krachten, en ik schijn Meerder mijn selven niet te zijn! 6 Let (sprak sy) dat gy na my hoort, 'k Ben die in het guere Noordt, Aen de donderdag Dee mijn wonder,
[pagina 195]
Die Apol sijn luyster nam, Toen hy by Inachs Dochter quam. 7 'k Sweer, 'k sal uw bede gunstig zijn: Vlecht u hooft met Roos'marijn. Uwe Minne, Sal verwinne 't Hert, waer op u boesem docht: Och! of die tijt eens wesen mocht! J. Serwouters.