Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

Droom-liedt.

Stemme: Laura sat laest by de beek.

N V gy queeckster van mijn hert,
Van Morphus zijt vast gekluystert,
Zijn mijn sinnen soo verwert,
Dat het breyn de re'en verduystert:
Troosteres, ik bid, ey luystert
Niet meer na die loogen-vorst,
Want hy u soo soet kan wiegen,

[p. 191]

 

Door sijn ydelijke bedriegen,

 

Dat gy meent gy kroonen torst.

 

 

 

2 Hy uw menigmael verblijt

 

Door sijn viese gekke grille:

 

Hy kan maken dat gy zijt,

 

Al wat gy soud wesen willen;

 

Hy sal u wel soo lang stillen,

 

Tot hy met u heeft gespot,

 

Dan op 't soetste van u dromen,

 

Als gy zijt tot staet gekomen,

 

Gy van Konink, wort tot Sot.

 

 

 

3 Daer leyt al u moet ter ne'er

 

Die gy prachtig meent te voeren;

 

Die gy waert, die zijt gy weer:

 

Daer van Lief laet u niet loeren,

 

Ia, al waer 't datse u swoeren

 

Duysent kroonen voor u staet:

 

Laet u daer door niet verleyen,

 

Gy bevint het in het scheyen;

 

't Is maer vruchteloose praet.

 

 

[p. 192]

 

Rijst dan bid ik wakkere Vrou,

 

Laet u tweede ziel niet wachten,

 

Dit 's den dag, als dat men sou

 

Eens volbrengen, 't geen wy trachten:

 

Gy siet kreupels doen haer krachten;

 

Kom mijn Liefje, wel hoe dus,

 

Heeft u Morphus my ontnomen,

 

Dat ik u niet kan bekomen,

 

't Is best ik haer wakker kus.

Jan Meerhuysen.

Oordeelt na 't Voorbeelt.