Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

[p. 196]

Op een lonkje

UWe lonke
Die ontfonke
In mijn hert,
Vreemde qualen
Door u stralen
'k Word verwardt

In de strikken,
Door het prikken
Van de Min.
'k Leef, door 't sterve,
Soo 'k mach werve
Uwe gonst, schoone Goddin.

Robijn.