Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

[p. 148]

Ariames
minne-klachte.

TRaen oogen traen, en wilt een Beek doen vlieten,
Op dat ik droeve Maegt
Een eynde krijg van 't endeloos verdrieten,
Daer ik meê ben geplaegt.
Treurt Beesjes treurt, en helpt my droevig weenen:
Ey Bloempjes droevig schreyt!
Gy Bergen wilt Ariames klagt uyt-steenen,
Wants' hier haer doot verbeyt.
Dit is de plaets die Celadon bestemde,

[p. 149]

 

Hier by dees' Zuyder-Bron.

 

Sijn afscheyt doen, ô reên! die 't hart beklemde,

 

ô Lieve Celadon!

 

ô Bruydegom! die ik had uytverkooren,

 

En hem voor Godt getrout:

 

Want wy ons Trouw, elkaêr eewig geswooren;

 

Maer 't nootlodt heeft gebrout

 

Voor ons een drank; een drank vol doode stuypen.

 

Eylaes! hy heeft door dwang

 

Met honigs-schijn, ons t' saem daer af doen suypen;

 

En maekt ons 't leven bang.

 

Daer komt mijn Lief, mijn Troost, mijn Hoop, mijn Leven,

 

Mijn Vreugd' 'k van hem verwerf;

 

Ay my! ik swijm, mijn krachten my begeven:

 

Lief Celadon, ik sterf