Amsteldamse vrolikheyt
(1647)–Anoniem Amsteldamse vrolikheyt–
AuteursrechtvrijVervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen
Stem: Coridon die weyde schaepen.'t WAs een Vryer jonk van dagen,
Dese had noch noyt gevrijt,
't Was in 't koelste van de tijt,
Of het woey veel koude vlagen,
| |
[pagina 145]
| |
Geen verkoeling hy en vand,
Want hy was in lichten brand.
2 Hy bestond hem eens te mallen
Met een stuk geneuglijk vleys;
En hy vond van reys, tot reys,
Dat dit Dier had goet gevallen:
Maer sy socht een ander liedt,
En dien deun verstond hy niet.
3 Heer! wat hebje soete treeken,
Heer! wat is u woelen soet,
Sprak sy met ontsteken bloet;
Wilje mijn wat vorder spreeken?
Neem jou tijd, en stonde wis,
Wijl'er stond, en plaetse is.
4 Lieve Sufje, wat mach 't wesen?
Och! ik word soo seer geport;
En ik weet niet waer 'et schort:
Mocht ik met dees' kus genesen,
Dan soo liet ik u met vre'e,
En mijn matte leden me'e.
| |
[pagina 146]
| |
5 Wel gy kunt 'et krachtig seggen,
Ik sou meenen het was waer;
Komt mijn Vryer, komt mijn vaer,
Siet dees' ronde borsten leggen,
Plukt 'et eerste Venus-kruyt,
Daer spruyt meerder vreugde uyt.
6 Hoe? beginje my te quellen?
Kijk dit weesen en bedrijf;
Wel wat sel dit bloote lijf?
Wel wat sullen dese vellen?
Deuse quabben met 'er twien,
Wie sou daer vermaek in sien.
7 Hoe staet Iochim; tast beneden,
Heer wat ben je grouw'lijk plat;
Foy wat duyvel wat is dat?
Foy wat vuyle morsigheden,
Steld die vreugd vry aen een kant;
Foy wat kreeg ik in mijn handt.
8 Ik word bang, en sou wel spouwen,
Dat my dit van jou geschiet,
| |
[pagina 147]
| |
Waer je vroom. je had dat niet:
Waer je bent ik sal je schouwen
Voor de spijt aen my begaen,
Nou is al mijn brand gedaen.
9 Loop gy Buffel, loop gy Vlegel,
By de beesten op het landt,
Daer men sulken beest niet vand:
En ik seg met sinnen kregel,
In het minste, en het meest
Hy is slimmer als een Beest.
BORMr. Niet Eygens. |
|