Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

Aen de musyk.

Stemme: Nova.

L Of Heyl'ge wetenschap, lof u Musijk;
Weer-gaedeloose lust, wiens groot Rijk

[p. 124]

 

Van d' Helicon af daelden,

 

Tot op de aerd,

 

Daer gy soo waerd

 

In gaeuwe breynen straelden:

 

Dat self Plutonis volk,

 

In d' onder-aertsche Kolk

 

Verheugde in den brant,

 

Toen Orph'us Euredice vant;

 

Wiens gesank, En 't geklank

 

Van sijn Veel, En sijn keel

 

Pluto soo heeft tot volle vreugt verleyt,

 

Dat hy gaf Lof, U Stichtende vermaek'likheyt,

 

 

 

2 Den Dolphijn Arion te landen droeg,

 

Mits hy in Zee soo soet op Snaeren sloegh:

 

De sang kan heersing brouwen;

 

Want Amfion

 

Door 't singen, kon

 

Het groote Theben Bouwen.

 

De Godts-dienst heeft geen klem,

 

't En zy een schelle stem

 

 

[p. 125]

 

Met d' Offer stijgt om hoog,

 

In 't aensien van Apollos oog:

 

Die de kunst, Met sijn gunst

 

Soo vereert, En vermeert,

 

Dat hy die steets by al de Go'on verbreyt,

 

Dies sy u Lof, ô Stichtende vermaek'lijkheyt!

 

 

 

3 De Sang Godinne, (die op Helikon

 

V lof verbreyden aen de gouwe Son)

 

Hout gy in jeugdig leven;

 

Gy haet de rou,

 

O blye Vrou!

 

En kunt ons wellust geven.

 

Verlicht ons het gemoet

 

Als 't in de aerde vroet,

 

Laet u leersame vreugt

 

De ouden geven nieuwe jeugt.

 

Als gy queelt, Als gy speelt,

 

Als gy maet, Hout, en slaet,

 

So wort ons Breyn in weelden gras geweyt;

 

Dies sy u Lof, ô Stichtende vermaek'lijkheyt!

I.Nooseman.