Amsteldamse vrolikheyt
(1647)–Anoniem Amsteldamse vrolikheyt–
AuteursrechtvrijVervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen
[pagina 126]
| |
Galiarde labore.
Mijn Pen, (hoe-wel te swak tot d'uytting van u Lof)
Die greep noch lust te schrijven t'uwer Eer,
Op u Geboortens-dag, mijn Breyn sach om na stof,
En vondt het in u oogen, mins geweer:
Want doen gy wert Gebooren, Venus Soon
Paphos verliet, en plant sijn troon
2 Als in een plaets waer uyt hy ons bespringen kon:
Soo haest de tijdt u lendt bracht aen den dagh,
Die nu u ry verciert, gelijk een Middagh-Son,
Die van al 't Licht de Vlagh wel strijken mach:
V soet gesicht, schiet al de Pijlen uyt,
Die Cupid' in sijn Kooker stopt.
| |
[pagina 127]
| |
3 De Minne-stoker roept gestadig, in 't gesicht
Van dese Maegt is al mijn kracht gevest,
Daerom gy mijn, en meer met mijn, aen u verplicht:
En door de brandt van uwe oogen quest;
Maer ik voor mijn, en niemant anders vley,
En door goe hoop u gunst verbey.
4 't Is heden Iarig dat gy eerst ter werelt quaemst,
En dat men sagh u schoon (doch teere) le'en;
't Is heden Iarig dat gy u gesang aen naemt,
En dat Apol op uwe Boesem scheen:
En God heeft u dus langh besocht met heyl,
En blies u staeg goe windt in 't Zeyl.
5 En dat hy dat wil doen tot aen u laetste dag,
Is 't geene, dat ik u van herte wens:
Want als ik u in noot, in druk, of lijden sag,
Ik soud' mijn gang voor wind, en stroom ter lens
Af stieren, om soo veel ik immers mocht
Te weeren, 't geen u lijden brocht.
G. V. O. |
|