Amsteldamse vrolikheyt
(1647)–Anoniem Amsteldamse vrolikheyt–
AuteursrechtvrijVervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen
[pagina 68]
| |
Stem: Granida princesje.
LEstmael aen den Oever,
Geyle Ariame
Belacht het leet, ‘t geen sy Filander dee,
Weynig docht ‘y droever,
Dat oyt aengenamer
Tijden, ik en hoorden als ter stee,
Om dat ik wist, sy niet verlaten sou,
Haer geyle lust en haer verbonden trou.
2 Gy placht wel te klagen,
Met betraende oogen,
Dat gy waert alsulken leven moe:
Maer ‘t zijn loose lagen,
Dat men uyt medoogen
Seggen sou, u moeder dwingt ter toe,
Dan soo het was u moeders vals beleyt,
Waerom op dit pas, dan daer niet uyt-gescheyt.
| |
[pagina 69]
| |
3 Neen gy wiert verlustigt
Op de goede dagen,
Die gy wist dat gy daer voor genoot,
Als ‘t gemoet onrustig,
V eens dwingt tot klagen,
Segt dan vry, ‘k ben oorsaeck van u doot:
Denkt dat gy niet als and’re vry sult zijn,
Van het Spaens verdriet, of van het Frans fenijn.
4 Ach vervloekte Moeder!
Die door Duyvels giften,
V kint op brengt, tot sulken boosen daet:
Daer gy als behoeder,
Haer behoort te stichten,
En te mijden voor alsulken quaet:
Maer denkt gy niet wat loon gy sult ontfaen,
Als gy voor ‘t gebied van Godes Throon sult staen.
5 Harders al te samen,
Neemt dit Lied in dank,
Ter eeren, van die trouwe liefde draegt:
Kiest geen Ariame,
| |
[pagina 70]
| |
Noch geen geyle gange:
Maer kiest een oprecht en suyv’re Maeght;
Want soo g’een jaegt in geylheyt opgevoet,
Weet dat gy dan draegt, dat ‘s een gepluymde hoet.
P. D. W. |
|