Amsteldamse vrolikheyt


[Veltgodinnen, stelt u tot klagen, nu de bachantse schaer]
Stemme: Ach Lerinde! V Eltgodinnen, Stelt u tot klagen, nu de Bachantse schaer, Die van binnen, Vermommen van den Wijn, de soeten Harpenaer, Die elk tot vreughd door sijn gespeel bewoog;
[pagina 66]
Ja Bos, en Boomen, En Water stroomen, Wierden genomen In, door sijn vertoog, vertoog, vertoog, Dat Go’on trok van om hoog. 2 Doot geslagen: Hebben uyt bitt’ren haet, om dat hem haer doen Niet kost behagen, Noch haer te dertel, en al t’uytsinnig woe’n: Nu is hy doot, en met hem alle vreught, Die placht te wesen, By u voor desen, O uytgelesen Godinnen! steets verheugt, verheugt, verheugt: Maer nu vol ongeneugt. 3 Soete Snaren, Kost gy haer bitteren haet niet doven uyt, En bedaren Haer, door u soete en heldere geluyt; Waer door dat gy de Helsche Geesten dee
[pagina 67]
Haer smert verdwijnen, Ia alle pijnen, En ‘t stadig quijnen Dat elk Geest daer lee, daer lee, daer lee, Geneesden gy daer mee. 4 O Bachante! Die door sijn spelen niet te bewegen waert; Maer u kanten Tegen een yeders vreugt, en u soo ontaert Toonde van re’en der Goden, God Iupijn, En al de Goden Sullen dat dooden: Fy! u gy snooden, En wreede vol fenijn, fenijn, fenijn, Altoos gedachtig zijn. V. Staveren