De Amsterdamse gaare-keuken, met den blyhertigen op-disser
(1736)–Anoniem Amsterdamsze gaare-keuken, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 49]
| |
Op een nieuwe voys.
WAer mag mijn
schoone Laura zijn?
Dat ik haer niet en zien,
Ik gaen door Bosch en Hagen;
zy gaet vlien,
Ik wil mijn schoone Engelin
haer wil te doen;
En voeg my
Al aen haer sy
sy sugten en is seer bly,
Haer helder Keeltje klugt,
Dat het door het bos dringt;
't gediert dat swierd,
En maekt geluit
Het is al om t'eeren mijn schoone Laura Bruid.
Vind ik u hier,
O Laura schoon?
Onder dees groene boom,
Mijn hert en ziel:
die heeft by u gewoon
Ia dag en nagt,
Seer onverwagt,
Speelt gy o schoon godin
gestadig in mijn gedagt
Mog ik van u eens troost ontfaen,
Al mijn quelling was gedaen,
Mogt ik op u lipjes zoet,
U geven een kusje goed
'k Verdwijn van pijn,
Van mijn Godin,
En dat om uwent wil mijn schoonste Engelin.
Tijter ik hoor u minneklagt,
Die gy doet dag en nagt,
't Schijnd dat gy in Liefde heel versmagt;
En hoord gy niet,
mijn klagen ziet?
En brengt die maegden door het vlyen,
In 't verdriet,
Toond dat gy een trou minnaer zijt
Ik sal u maken verblijd,
Gundt my u egte trou
'k Sal u zijn een waerde vrouw,
Daer is mijn hand,
Tot pand,
waerde Bruid;
Tot besluit,
Hier mee is al mijn klagen en droefheid uit.
|
|