De Amsterdamse gaare-keuken, met den blyhertigen op-disser

Air.

DOen ik laest voor 't schoon Oostende quam,

Stond het in vlam daer was veel vyer,

En groot getier,
En in de lugt geswier,
Van bommen en Granaet,
't Veroorsaekt veel kwaed,
En maekte haer disperaet,
En monsieur de Graef la mot,
die stont gelyk Piet snot,
En sy droevig lot,
Ons zaken die zyn verwoud,
stak uit de witte vaen,
Gelyk Ariaen kraen,
doen was 't met haer gedaen,
daer mee zyn wy gegaen.

Sa vrinden drinkt nu lustig aen,

laet het glas niet stille staen,
of Venus schreit of Cupido vryd
men doet'er alle spyt,
om dat Bacchus benyd,
die hem tot alle vlyd,
Van alle zorg bevryd,
elk toond hem als een man,
met een volle kan,
van Bacchus zuyver nat,
dan worden wy noit zat
of Cupido zeid dit of dat,
doen wy als een zwyn.
Altyd so dronken,
Baten ons geen zagryn,
Venus in een Putyn.

Kom dan ombevreest,

Wy zyn genood op dees Feest:
Van Bacchus rein.
So groot als kleyn
sal ons behulpsaem zyn,
op dat wy de Wyn
van de moesel of de ryn,
altijd so dronken zyn,
elk vat een volle fluyt,
en drinkse schoontjes uyt,
en dan weer vol gedaen,
Van dese edele traen,
drink aen 't sal wel gaen,
zing spring nu overluit
met Bas Phiool en Fluit,
de Kermis die is uyt,
Cupido is een guyt.