De Amsterdamse gaare-keuken, met den blyhertigen op-disser
(1736)–Anoniem Amsterdamsze gaare-keuken, De–
AuteursrechtvrijStem: Van kleyn Flipje.
WEl dogter heb jyder de kriewel aen 't gat,
Iou billen die drillen of scheerjese wat,
Leg stil als een meyd, Eer dat ik jou smijt,
Het is of jou gat op een hekeltje rijd.
Wel moeder daer is'er een Vloy in het bed
Die sal ik bekruipen versnipen ik wed.
| |
[pagina 7]
| |
Hy byt mijn een stop, hy hippeld hip hip,
Hy jeukt en steekt en hy gater wip wip.
Want gisteren zat hy ook in mijn kous,
Hy is bruin van kruyn gelijk een Smous;
Ik sat hem toen rad; So digt aen sijn gat,
Maer hy is gaen winnen en setten zijn spat.
Neen dogter dat is 'er geen vloyen bedrijf;
Die herrie Nagt-merie rijd u op het lijf;
Waer komje vandaen, Iou leden die slaen.
Of heb je de maen aen den Hemel sien staan.
Ia moeder het is er de Koster zijn Seun,
Hy aeyt en hy paeyt zo menigen deun;
Uit suivere min, met hart en de zin,
Hy zolder maken tot een Kosterin.
Wel heeft dat de Koster sijn Soontje gedaen;
En sal tot sijn Vrouwe u trouwe hoord aen,
Wel heeft hy een Vlooy geset in u kooy!
So geeft hem het hutje en mutje tot fooy.
Og moeder de koster en wilder mijn niet;
Dien spotter en spotter lagt om mijn verdrtiet!
En seyd dat hy noit Mijn kous heeft gevloit
En 'r is als de Rosen voor swijnen gestroit.
Wel dogter dan gane wy na den Pastoor
En sullen 't hem seggen en leggen te voor!
Hoe dat dese gast! U eer heeft verrast,
Dat sulke dingene geen koster en past.
Ia moeder dat kander niet helpen aen!
Dat vlooyen en plooyen dat heeft het gedaen!
Ik sal met vlijd Wel wagten altijd,
Dat mynder geen bytende vloyen bescheid.
Gy dogters en maegden hoord na mynen raed
En kriegels en spiegels u al aen myn staet!
Ik zit in 't geween met een blok aen 't been
byten u de vloyen so vangtse alleen.
|
|