Het eerste deel van de Amsterdamse mengel-moez

[p. 100]

Bacchus vreugd.

Toon: 'k Heb menich pint en kan &c.

ICk heb den Godt der min, uyt mijn gedacht gestelt,
En geef den bras van 't vryen,
Altijt was hert en sin, met soete min gequelt,
'Ken kost het niet meer lijen,
Dus heb ick hem verjaeght;
Kies Bachus in syn stee,
Die my veel meer behaecht:
En oock Sellenus mee, En oock Sellenns me.

Het edel Bachi nat, dat is soo aengenaem

[p. 101]

 

En lieffelijck om drincken

 

Maer dat ick had een vat, gantz van dien soeten traen

 

Ick sou u eens beschincken

 

Want al syn kracht baert vreuchr,

 

De min niet dan verdriet.

 

Dies drinckt soo veel ghy meucht,

 

Maer komt aen 't vryen niet, Maer komt &c.

In plaets ick plagh te staen, te Wachten aen de deur,

Van myne ziels beminde
Soo ist dat ick nu gaen daer droef heyt noch getreur,
Noch suchten is te vinden,
Daar men niet anders denckt
Als drinckt u vol, en zat.

[p. 102]

 

Sellenus ons daer schenckt

 

Oock van sijn edel nat, Oock van sijn &c.

Een pijp Toeback twedry, en mach niet zijn versmaet,

Om uyt de borst te smooren,
Komt imant van gevry, ick hem al segghen lact,
En wil daer naer niet hooren:
Maer ick drinck mijnen lust
Van Bachi coelen wyn
Soo lanck tot 't hertjen rust
Want anders niet mach sijn, Want anders &c.

Maer gaen ick dan naer huys, de straet is my te smal
'Ken kan my niet oprechten,
Al ben ick noch soo buys, ick my wel wachten sal

[p. 103]

 

Van kyven, en van vechten,

 

Want my geen rusi dindt

 

't Hert is vol sanck en klanck

 

En al die Bachi mindt

 

Ist den gemeynen ganck, Ist den gemeynen &c.

Wech, wech venus kint, Ick segh u nu adieu

En wil u gaen verlaten
Al heb ick u gedindt, nochtans ben ick u ben
'k Heb reen om u te haten,
Want hert en ziel verteert,
Die u sijn onderdaen,
Hy vryt al die begeert
Ick hebt genoegh gedaen, Ick hebt &c.

FINIS