Het amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit

Een Nieuw Liedeken.

Stem: Suignous tous Amoeur.

'k VErfoey Venus Wigt,
Die met syne schigt,
Den Mensch komt te raken en hem so verpligt;
Door het vierig blaken,
dat hy komt te smaken
Alle droeve saken,
en vol pijnen ligt,
Zijn hert leyd doorwond,
En geheel ongesond,
Door alle dees smerten,
Corrompeert sijn kragt,
en leyd in onmagt,
Hy woelt dag en nagt,
met dwalende zinnen,
Die krenken door 't Mi[...]
In de brand versmagt,
'k Heb liever de pijn, en Ve[...],
Voor 't best te laten zyn.

Sa Bacchus de God,

van de pint en pot,
wil[t ons] Wijn schenken,
want wy u gebod,
niet en sulle kre[nk]en,
Maer gedurig denken,
In het dronken drinken,
Te gaen na ons kot,
uwen wyngaert rank,
en nobele drank
Doet Venus verschuyve,
want het edel nat,
uit u vreugdig vat,
Maekt den mensch geheel zat,
Al leyt hy gants dronken,
Eer gy val aen 't ronken,
hy roept schenkt nog wat,
zo word dese Feest,
van Bacchus den geest,
Misbruykt gelyk een beest.

Apollo u spel,

Geeft den mensch bevel,
Tot danssen en springen,
Om het droef gequel,
aen d'eene zy te drin-

[p. 73]

 

gen,

 

En ons ook te dwingen,

 

op accoort te zingen,

 

Als eenen Hemel,

 

heeft dan nog den mens,

 

Niet na zynen wens,

 

So doet men omringen,

 

straks het verkeer bort,

 

tot logt van ons smert,

 

men roept straks aen de weert,

 

langt Tobak en Pypen,

 

wy vallen aen 't grypen,

 

Om slym van 't hert,

 

En geven zo smook,

 

g'Heel kamers vol rook,

 

Dat lykt een hels gespook.

 

Mars als u geweld,

 

meenig vroom Krygsheld

 

van Ruyters zoldaten,

 

die gy brengt hoog en laeg van staten

 

Die hun leven laten,

 

wat zal aen u baten,

 

als u venus queld,

 

zuyver liefde reyn:

 

is den Capiteyn,

 

en doet mars verschrikken,

 

dat hy rijn gemoet,

 

van het mensche bloed,

 

terstont stelpe doet,

 

weg Trommels Trompetten,

 

Canon en musketten,

 

want liefde is zoet,

 

de liefde geeft stof,

 

van alle Eer en Lof,

 

Tot aen het Hemels Hof.