Het amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit
(1719)–Anoniem Amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit, Het–
AuteursrechtvrijOp een aangenaame Voys.
WIe vond ooyt armer Creatuer,
Dat nergers om en geeft,
Als een Soldaet vol spoorloos vuur,
Wanneer hy 't Maandgeld heeft?
Hy Suypt, Hy Swelgt, en dommineert,
En houd niet op, eer 't is verteert,
Ran tan....
Dan moet hy weder naekt te veld,
En waagt zijn maeg're huyt,
Aan Huur en Loot, op hoop van Geld,
En krygt somtyds geen duyt:
Dan kaeuwt hy Amonitie Brood,
En drinkt eens Wyn toe uyt de sloot.
Ran tan....
Waer dat hy komt speelt hy den Beest,
En stoft van zynen moed,
Hy meent dat yder voor hem vreest,
Hoe laf is hy van bloed,
En als hy weer het Kalfsvel hoort
Moet de arme vechter aenstonds voort
Ran tan....
Zijn adem stinkt hem nimmermeer,
Door al te vette Kost;
Hy vind zijn Graf en 't eynd der Leer,
Verlaet hy zyne Post,
Pal moet hy staen voor Kruyd en
| |
[pagina 70]
| |
Lood,
En gaen stapsvoeds naer zyne dood.
Ran tan....
Een stukje droog beschimmelt Brood,
Verstrekt zijn V[...]nie zoen,
Somtyds een oude Kraeje-poot,
In plaets van een jong Hoen;
En zo hy van de Boer wat haelt,
't Word dikmaels met den huyt betaelt.
Ran tan....
Een rottig Zeyl verstrekt zyn Huys,
Een bos oud Stroo zyn Bed,
Hy is de prooy van meenig Luys,
Waer hy zijn voete zet,
Twee Vrienden heeft hy dien hy vierd,
Dat 's Armoede, en vuyl Ongediert,
Ran tan....
De Krygsman voert zyn Rykdom mee,
Waer dat hy gaet of staet,
Zoo wel te Lande als op Zee,
Maer barst niet aen 't Gebraed:
Al zijn vermaek den ganschen dag,
Is dat hy veylig snoeven mag.
Ran tan....
En port den nood hem tot den Stryd,
Dan krabt Hy dikmaels 't hooft,
En word in eene korten tyd,
Van Arm of Been berooft,
Dan is 'er geen meer helpen aen,
Als in de Stad uyt veed'len gaen.
Ran tan....
Maer komt hy rustig van den dans,
't Is hem al wat hy ziet,
Dan zingt en springt hy, op zyn Frans,
en weet van geen verdriet,
Maer raekt de buyt op na 't gevegt,
Dan is hy weer den ouden Knegt.
Ran tan....
Wort hy in Garnizoen gebrogt,
Dan staet hy, als op Stal,
en Schildert zomtyds nagt op nagt,
by ruuw weer op de Wal,
Terwyl een ander met zijn Wijf,
Hem Hoorens zaeyt tot tydverdryf.
Ran tan....
Heeft hy een Stuyver in de Broek,
De Pasbaen is zijn lust,
Hy maekt zyn schat ten eersten t'zoek,
Want eer heeft hy geen rust,
Als hem het Geld blinkt in 't gezigt,
Draegt hy het Geweer niet half zo ligt.
Ran tan....
| |
[pagina 71]
| |
En is hy eyndelyk afgeleeft,
Dat ziekte hem bespringt,
die om geen Baert nog Knevels geeft,
Maer hem naer 't Gasthuys dringt,
Dan sterft hy als een Ezel doet,
en is pas voor de Wormen goet.
Ran tan....
|
|