Vryers-Klagt.
Op een bekende Voys.
IK die de heele gantsche nagt,
Maer gy hebt 'er my niet geagt,
En om dat gy mijnder niet zien en wou,
wierd ik zo schrikkelijk benout,
wie had dat ooyt mijn uytverkooren vriend,
Heb ik 'er u iets te kort gedaen,
Laet my maer eens troost ontfaen,
En wanneer ik jou met een vrindelyk gelag,
U ondertusse eensjes spreken mag,
en zonderling doen ik my minneklag,
dan zal ik al mijn leven dagen lang,
Liefste waerom zoud gy vlugten van my,
zoud gy haete die gy mind,
Neen het issere maer veynzery,
en wanneer ik u gaf een soentje voor je mond,
kreeg ik van u een kusje weer terstont,
En wanneer ik quam met mijn vinger aen u mond,
Ionkman de woorden die gy doet,
daerom vleyt 'er geen meer,
want gy doet 'er mijn hooft zo zeer,
En daerom vertrekt van hier terstont,
Hebt gy alleen een kusje van mijn mond,
daerom hebt gy gesmeekt zo meenig stont,
of meent gy dat ik daerom ben in't verdriet:
Neen neen dat en gaet zo niet.
Zoete Lief zo gyderen mijn trou bemint,
en mijn droef gelaet door opregte min,
og mijn overschoon Godin,
en zo wens ik datter de wreede doot
| |
Mijn weg rukte uyt der Aerdtsche schoot,
So gy mijn niet tot hulp wilde zijn,
So sterf ik van Minnepijn.
Ionkman zou ikkeren de oorzaek zijn,
En houwaer daer is mijn trou,
En hou waer daer isseren mijn beste pant,
ontfangt ontfangt op trou myn regterhant,
En hou waer en daer issere mijn beste pant,
komt waerde laet ons nu t'zamen gaen,
Sa vrinde laet ons nu eens vrolijk zijn,
Drinke hele nagte dage lank,
't Sal geneze onze Minnepijn,
En sa vatteren de Glase en d'Pinte aen,
En de Roemers magger niet stille staen,
En sa vatteren Glazen en d'Pinte aen,
Drinktse in een teug schoon uyt,
't Is ter Eeren van de Bruyd.
|
|
Auteursrechtvrij