Het amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit

Een Nieuw Liedeken.

Stem: 't Windeken daar het Bosch, &c.

AArdige Trijntje geestig Dier,
Stookster van het Minnevier,
die mijn zinnen
dreef tot minne
dat my Ingewant,
Levendig en verdronke brant.

't Waer om verdronke zoete Meyt,

Om dat ik u schoonigheyt,
Niet kan derven,
moet ik sterven,
ster-

[p. 61]

 

ven in een tranenvloet,

 

Zo gy mijn met geen troost ontmoet.

 

Troostertje troost my troostelijk staag,

 

want mijn zieltje is zo graeg,

 

Om de smaekjes,

 

Van u Kaekjes,

 

Te genieten dien k vont,

 

Als ik u kuste voor u mont.

 

Kussend' zeeg mijn Ingewant,

 

Uyt mijn Lighaem in mijn hant,

 

Dat ik drukt,

 

Als gy bukte

 

agterwaert op 't u zo stijf,

 

Tot dat het weer kromp in mijn lijf.

 

Daer voor ik Trijntje dankbaerheit,

 

Steeds te tonen ben bereyt,

 

Die mijn 't leven,

 

Heeft gegeven,

 

Toen zy in haer schootje ving,

 

't Ingewant dat een vierendeel hing.